Marianne Brandt is een van de bekendste ontwerpsters die voor Kandem (Körting & Mathiesen) heeft gewerkt. Hieronder een korte, op bronnen gebaseerde lijst van Kandem-lampen die óf aan Brandt worden toegeschreven óf die zij samen met Hin Bredendieck met zekerheid heeft ontworpen.
Kandem bed-/tafellamp (ontwerp 1928, vaak aangeduid als nr. 679 / nr. 680 / N702-varianten) — iconische, verstelbare Kandem-lamp, ontwikkeld in 1928; Brandt werkte hier samen met Hin Bredendieck. (Museumregistraties en publicaties noemen dit ontwerp expliciet).
Dit model bevindt zich ook in het Museum of Modern Art, New York. De lamp uit de 1100-serie, op de foto afgebeeld, is een latere industriële variant van deze kleine tafellamp.
Kandem “desk/table”-lampen (N701 / N702 en vergelijkbare modellen) — verschillende varianten van de klassieke Bauhaus-bureaulamp worden aan Marianne Brandt (soms samen met Hin Bredendieck) toegeschreven; deze modellen verschenen vanaf ca. 1928–1930 in de Kandem-catalogi.
Model 967 / andere vroege verstelbare modellen — verstelbare werk-/taaklampen uit de late jaren 1920 / vroege jaren 1930, toegeschreven aan Brandt (en in enkele gevallen ook aan Bredendieck). Deze modellen verschijnen regelmatig in museumcollecties en veilingcatalogi onder hun namen.
Glasvoet / model 1115 en verwante varianten — latere/afgewogen uitvoeringen van het Brandt-ontwerp met glasvoet worden eveneens aan haar toegeschreven (Kandem produceerde dergelijke varianten in de jaren 1930).
Plafond-/hanglampen (verschillende nummers, bijv. nr. 656 / nr. 777 enz.) — Brandt en Bredendieck ontwierpen ook plafondlampen voor Kandem; museumcollecties (o.a. Metropolitan) noemen concrete nummers en vermelden beide als ontwerpers.
Belangrijke opmerking:
Veel van Brandts ontwerpen werden door Kandem in talloze varianten en met kleine wijzigingen geproduceerd (andere modelnummers, verschillende voet- of kapuitvoeringen, glas- of metalen voeten, varianten i.v.m. oorlogsmaterialen). Daardoor verschijnt dezelfde basisvorm onder meerdere modelnummers.
In veel bronnen worden Brandt én Hin Bredendieck als ontwerpers genoemd — het werk was vaak een samenwerking van de Bauhaus-werkplaats (Brandt was hoofd van de metaalwerkplaats) met Bredendieck als uitvoerend/ontwerpend medewerker richting industrie.